De vrouw in kwestie was geen onderzoekster, maar iemand die logistiek werk deed. Daarom heeft zij of geen enkele, of bijna alle onderzoeken kunnen beinvloeden. het NFI stelt dat in dit geval alleen dit enkele onderzoek door haar is beinvloed omdat zij er persoonlijk bij betrokken was. De vraag ligt, mede door dit incident, veel meer of DNA wel bruikbaar bewijsmateriaal is. Het is immers relatief eenvoudig toe te voegen aan of te verwisselen in een onderzoek. De aanwezigheid van een verdachte is daardoor met DNA materiaal niet meer met zekerheid vast te stellen. Gezien de eenvoud waarmee DNA en vingerafdrukken te "planten" zijn in diverse fases van het misdrijf en het onderzoek is het bewust iemand veroordeeld krijgen die niet de dader is een reele mogelijkheid. Met moderne 3D printers is het namaken van iemands vingerafdrukken van een afbeelding en vervolgens op de plaats misdrijf wat dingen aanraken zo gedaan. Hetzelfde geldt voor het rondstrooien van wat haren van de beoogde "dader". Hoe ga je daar als ...