Wat is hier toch eigenlijk verkeerd aan? 1) Allereerst mag je als partner niet hoeven mee te werken aan de veroordeling van je wederhelft. 2) Vervolgens zijn de procedures bij het NFI kennelijk dusdanig betrouwbaar dat dit zomaar kan (en aangezien ze niet kunnen bewijzen dat met 100% zekerheid onomstotelijk vaststaat dat in ALLE andere gevallen geen enkele vorm van fraude (of vergissing) heeft plaatsgevonden, is hiermee alles per definitie niet te vertrouwen van het NFI)). 3) Het justitieel apparaat plaatst gegevens moedwillig in handen van een partij waar ook een belangwekkende van de verdachte werkt (gaan dus zeker niet vrijuit) 4) bovendien... wie weet wist de vrouw (misschien was ze zelf op plaats delict aanwezig en realiseert ze zich dat het aangetroffen haar van haar kleding afkwam) dat de man echt onschuldig was en heeft ze de rechtbank geholpen door de onterechte verdachte op deze manier terecht onverdacht te maken :-) 5) Tot slot, wat bewijst een stukje DNA? Het kan geplaatst zijn, vervalst ...