Eén keer heb ik me veiliger gevoeld met cameratoezicht. Jaren geleden, in de periode dat de ponten over het IJ bij Amsterdam CS helemaal dicht waren met deuren aan de zijkant, kwam ik diep in de nacht terug van een bezoek aan een oud-collega die in Amsterdam-Noord woonde. Onder mijn medepassagiers bleken diverse zeer grimmig uitziende skinheads met hoofden en verbeten gezichten vol littekens te zitten. Ze zagen eruit alsof vechtpartijen met scherpe dingen een alledaags tijdsverdrijf voor ze waren, ik wist niet wat ik zag. Toen ben ik met mijn fietsje heel bewust vol in het zicht van een beveiligingscamera gaan staan. Los van de dreigende sfeer is er overigens niets gebeurd. Maar dat is maar één keer geweest, en het is maar zeer de vraag of ze me zonder cameratoezicht iets aangedaan zouden hebben, hoe grimmig ze ook overkwamen, en dus is het de vraag of de camera een werkelijke bijdrage aan de veiligheid heeft geboden. Het artikel dat Anoniem@woensdag 20:08 hierboven post aanhaalt is interessant. Elk ...