Laat ik een kleine toelichting geven over de technische achtergrond waar we het over hebben. Allerleerst is er een groot verschil tussen de opslag van een vingerafdruk en een hashcode van een vingerafdruk. Een foto van een vingerafdruk maakt het inderdaad mogelijk om zeer gemakkelijk vingerafdrukken vervalsen. Met een hash kan het (gedeeltelijk) ook maar is het wel eens stuk moelijker. Bij een hash worden namelijk de hoeken en onderlinge afstanden tussen herkenningpunten op de vinger omgezet in een groot getal waar een hash van van wordt gemaakt. Verder is het uiteraard van god los dat er een centrale database wordt opgezet met dergelijke persoonlijke details. De tweede wereld oorlog heeft ons geleerd dat bij een invasie van een vreemde macht dergelijke data asap in de fik moet om misbruik door een bezetter te voorkomen. Welke garanties kan de overheid ons bovendien geven, zelfs in vredestijd, dat dergelijke data vrijwel onmogelijk in verkeerde handen kan komen? Als zelfs de US met een miljardenbudget ...