Fundamenteler: de programmatuur op de meeste (MS Windows) computers komt uit alle hoeken en gaten. Er zit niet alleen programmatuur van de fabrikant en Microsoft, maar uit vele bronnen. Die programma's komen is uitvoerbare (binaire) vorm; controle op wat er in zit is nauwelijks mogelijk en de installatieprogramma's worden uitgevoerd met admistratieve rechten (god op het systeem, alle kan). Één bron vertrouwen is al lastig, vele een onmogelijkheid. Als je dit vergelijkt met de wijze hoe in de regel Linux computers hun programma's ontvangen, zie je een groot verschil. De distributeur, Debian/Ubuntu, RedHat, Suse enz, verzamelen van alle benodigde programmatuur de broncodes, compilren die en integreren het tot een stabiel geheel. Je hoeft dan alleen te beoordelen of die ene distributeur je vertrouwen waard is. De procedures die de gerenomeerde distributies hanteren voor acceptatie en wijziging in de broncodes zijn in de regel bijzonder stringent en het risico dat ongein wordt meegeïnstalleerd is dan ook ...