Men doet waar ze zelf zin in heeft tot ze erachter komt dat juist deze 'actie' werkt tot instorten van t collectief, de welvaart waar 'men' zelf zin in heeft. Niet pessimistisch worden, het collectief stort al in. Vanzelf dat het individu met deze welvaartsziekte individualisme (ipv wat het echt is, egoisme) met de pootjes op de grond komt en in datzelfde kader welvaart geheel vanzelf zich gaat inzetten voor andere individuen, het collectief. Tegen die tijd kan de discussie over ons beloningssysteem ook nog eens losbarsten, heeft dan natuurlijk ook zin met al die bewuste en verantwoordelijke individuen - ze weten dan namelijk (zonder napraten..) weer waarom, voor die tijd heeft dat in t geheel geen zin. winner mentaliteit he, saillant detail: een echte winner lost de error op en verdient daar geld mee, deze losers willen om t hards winner genoemd blijven worden zodat de confrontatie met t feit dat ze de error eerder in stand houden ontlopen wordt. wel grappig in zo'n rijke context wat zich kenniseconomie ...