"Kinderporno" is, denk ik, het nieuwe "terrorisme" als het gaat om beleid maken. De afgelopen tien jaar kwamen onze en andere regeringen "overal" mee weg door in te spelen op het gevoel van onveiligheid dat zich van velen had meester gemaakt. Nu dat gevoel langzaamaan weg-ebt (en wordt vervangen door een soort existentialistische angst voor een economische ondergang, maar dat terzijde), wordt het moeilijker om iets aan te voeren dat de collectieve onderbuik op een zodanige manier kietelt, dat een bepaalde maatregel de juiste lijkt. Kinderporno is dan een makkelijk middel, want nagenoeg iedereen vindt het wel verwerpelijk. Het staat daarom tegenspraak nauwelijks toe en bevat zelfs een soort impliciete verdachtmaking, die bij terrorisme nog een stap verder staat. Immers, zeggen dat je tegen dit decryptieverbod bent, nadat het kinderporno-argument is aangedragen, nodigt uit tot verdenking. Ik wil dan ook voorstellen om dit wangedrocht te benoemen tot "argumentum ad child pornographium." Ik weet niet ...