Het kopieren van gegevens is in dit geval hetzelfde als het leggen van het telefoonboek op een fotocopier. De informatie was blijkbaar per ongeluk toegankelijk gemaakt en er was geen beveiliging die doorbroken werd. Het was dus domweg de AT&T die zijn zaakjes niet op orde had en de software bood de mogelijkheid om elke "unieke code" na te bootsen en informatie op te vragen. Zonder verder enige controle op de identiteit van de aanvrager van de informatie. De unieke code was blijkbaar geen krachtig wachtwoord in de vorm van een lange hash want dan was een simpel scriptje absoluut onvoldoende geweest om zo succesvol te zijn. Het aantonen van deze fout in de software had misschien subtieler gekunt maar de laksheid van managers in dergelijke grote organisaties is bekend. Men heeft overal lak aan totdat men er echt niet meer onderuit kan. Het was simpelweg een architectuurfout in de software om dergelijke gegevens op basis van een eenvoudig te raden code beschibaar te maken. Er zijn zelfs in Amerika wetten ...