Internet anonimiteit is inderdaad dood. Asymmetrische encryptie lost namelijk maar een ding op. En dat is dat de inhoud van een bericht onleesbaar is zonder de bijbehorende geheime sleutel. Een veel belangrijker eis voor anonimiteit is dat degene waaraan je je bericht stuurt, niet kan zien dat jij bent wie je bent. Hiervoor is het nodig dat je de juiste sleutel hebt (en niet die van een malafide 'third party'). En dat je niet herkent kan worden door het gebruik van deze juiste sleutel. Nu kan je een heel moeilijk protocol bedenken dat zo ingewikkeld is dat je het zelf niet meer snapt. Maar het probleem blijft. Bij Tor is de directory server het zwakke punt. Als een aanvaller die kan nabootsen dan kan deze zowel bepalen welke sleutel een slachtoffer gebruikt, als welke servers (die bepaalt de directory server immers ook met 'stats' van de servers die hij overzend). En zijn de sleutels in de binary van Tor wel te vertrouwen? S/MIME heeft certificate authorities (CAs). PGP heeft web of trust. Maar het echte ...