Hmmmm... Eerst was het een verontwaardigd: "Dat soort dingen doen we niet!". Vervolgens: "Het waren de Amerikanen". Wat daarna gebeurde verdient een eigen paragraaf. Vervolgens blijkt dat de tweede uitspraak wat te snel is, dat kan natuurlijk. Maar blijkbaar was dezelfde wel een staatsgeheim om de controlerende Kamer niet in te lichten, maar geen staatsgeheim om vervolgens in een rechtszaak als argument te gebruiken. En de toonzetting van die argumentatie is ook erg interessant. Als dank voor het gebleken vertrouwen in de uitspraken van de minister wordt dat als voorbeeld genoemd van dat de eis gebaseerd is op onbetrouwbare berichten in de media, en vervolgens als argumentatie voor afwijzing van de eis en verhalen van de kosten op de tegenpartij. Het pleit niet echt voor de betrouwbaarheid als zelfs de landsadvocaat de uitspraak als voorbeeld noemt van berichtgeving die je bij voorbaat niet als feit moet beschouwen... En nu zou het dus allemaal netjes volgens de wet zijn (uitspraken afgelopen week) en ...