In de klassieke "theorie" - of moet dat "rules of good conduct" heten? - moet een oorlog vaarafgegaan worden door een officiële oorlogsverklaring van staat tot staat. De NAVO heeft dit feitelijk uitgebreid tot "verdragsorganisaties" (zoals de NAVO zelf). De geschiedenis - die van de 20ste eeuw bv. - heeft aangetoond dat met die regel meer dan eens een loopje werd genomen. Daarbij liep de aanzegging via complex diplomatiek overleg en werd er in uren gerekend, waardoor de eigenlijke actie (de eerste oorlogsdaad/daad van agressie) op de oorlogsverklaring voorliep. In onze hedendaagse digitale netwerkmaatschappij gaat het over milliseconden en minder. Wat betekent een oorlogsverklaring in de klassieke betekenis dan nog als zelfs de tijddimensie aan menselijke controle ontsnapt. "Cyberwars" zijn alleen daarom al slechts marginaal met klassieke oorlogsvoering te vergelijken. De 'klassieke' regels lijken me hier niet van toepassing. Het is simplistisch deze door te trekken naar dit relatief onbekend terrein. ...