Vroeger had je van die SOS polsbandjes. Er zijn zelfs mensen die vitale medische informatie op hun lichaam hebben getatoeëerd . Heel handig op het moment van nood. De hulpverlener beschikt op het moment van nood, als de patient niet meer bij machte is die informatie over te brengen, over de juiste informatie. En zolang de persoon in kwestie bij bewustzijn is kun je niet zomaar over die informatie beschikken. Kennelijk ouderwets, dus vervangen door elektronische systemen zonder echte waarborgen die commercieel gemotiveerden in het maatschappelijk verantwoorde gareel houdt. En hoe zat het ook al weer met Big Data? Is het niet zo dat als je maar genoeg contactmomenten registreert je in principe niet meer de inhoudelijke informatie meer nodig hebt om te weten wat er speelt? Omdat als je een accuraat genoeg beeld hebt van wie, wanneer, waar en hoe met wie een bepaald contact heeft je al genoeg puzzelstukjes hebt om vast te stellen waar het zeer waarschijnlijk over gaat? Dus wat is privacy? En de waarborging ...