Ik las in een van de damesbladen *) het volgende: [....] Maar ja, toen was ik zelf aan de beurt. Ik was een weekendje weg geweest op Texel toen ik een belletje kreeg van mijn bank. Mijn pas was geskimd in een supermarkt. Tuurlijk schrik je dan. Maar ik had nog wel de tegenwoordigheid van geest om te denken dat dit wellicht een truc kon zijn. De man aan de andere kant van de lijn wist echter allerlei gegevens van mij te noemen en zei dat het zaak was om de pas nu heel snel te blokkeren omdat mijn rekening anders zou worden leeggetrokken door criminelen. De procedure ging via het apparaatje dat ik thuis gebruik voor het internetbankieren. Hij wilde mijn pincode niet weten - die mocht ik van hem echt nooit aan anderen geven, benadrukte hij nog - maar ik moest 'm wel invoeren en dan moest ik de code noemen die je dan terugkrijgt. Nou ja, het leek allemaal legitiem. Uiteindelijk kreeg ik te horen dat alles geblokkeerd was en dat het om die reden even niet mogelijk was om te internetbankieren. [...] Zo'n twee ...