Waarom wordt ons toch altijd verteld dat het noodzakelijk is privacy op te geven om criminaliteit in het algemeen te voorkomen? Wat is er gebeurd met de ouderwetse politieagent, rechercheur, of geheim agent die met de middelen die hij had de slechteriken ontmaskerde en uitschakelde? Iedereen weet dat het verbieden van zaken niet de oplossing is (hoe komt een overvaller toch aan dat pistool, dat is toch verboden, dat kan je toch niet zomaar overal kopen?) en dat verboden alleen maar leiden tot nog meer verboden (speelgoed dat op vuurwapens lijkt is ook verboden). Dat komt allemaal omdat dat het verhaal is dat de grote massa wil horen. Mensen hebben een natuurlijke drang naar veiligheid. Wanneer je iemand vraagt of hij een klein stukje van zijn privacy zou willen opofferen zodat er meer terroristen en pedofielen kunnen worden opgepakt zegt bijna iedereen 'JA'. (natuurlijk wordt er niet gevraagd naar privacy vs kruimeldiefstal want dan ziet de burger wel in dat het middel erger is dan de kwaal). Uiteraard ...