In Tokyo schijnt het normaal te zijn om sommige dingen "niet te zien", omdat je daar zo dicht opelkaar leeft dat het practisch onmogelijk is echtelijke ruzies en dergelijke niet mee te krijgen, maar als je overal notie van neemt dat er weinig ruimte overblijft tot sociaal samenleven. Je kan aan zo'n rechtelijke uitspraak zien dat ze in de VS slap in de ruimte zitten en dus voor dit soort gein niet hoeven op te passen. Persoonlijk denk ik dat je een ontvanger van een broekzakbelletje niet kan verwijten het belletje aangenomen te hebben. Het wordt je opgedrongen, ook al is het perongeluk. En wat je dan verder doet, mja, weet het niet eigenlijk. Ook daar maken de details wel verschil. Of je een paar keer hard "hallo?!?" roept of dat je stilletjes de boel opneemt en er een transcript van maakt, bijvoorbeeld. Wellicht dat je een parallel kan trekken met de ether, waar je alles wel mag opvangen wat je kan opvangen maar dat wil niet zeggen dat je ook zomaar alles mag doen met wat je opgevangen hebt. Overigens, ...