Dank je, waardevol commentaar vind ik. Inderdaad, berekeningen gebaseerd op impliciete aannames. Maar, als die impliciete aannames niet juist zijn of gelden, vergroot dat in dit geval de kraaktijd, mijn getallen zijn dus een 'minimum gemiddelde'. Een wachtzin bestaat per definitie uit meerdere woorden. Als het onderliggende woordenboek onbekend is, lijkt de kans groter dat de wachtzin nooit gevonden wordt en het minimum is nog steeds geldig. Echter, als je geen specifiek woordenboek gebruikt is de kans groot dat er onbruikbare (te lange) of niet willekeurige zinnen uit komen (de mens factor). Zo niet, dan is er nog Kerckhoffs's principe: je opponent beschikt minstens de zelfde kennis en daar moeten je maatregelen tegen kunnen. De, volgens mij goede, aanname is dat het woordenboek bekend is zoals bij Diceware (7776 kortere woorden). Andersoortige permutaties zou je voor wachtzinnen niet moeten aanbevelen, vind ik: moeilijk te onthouden, gaat naar 'security by obscurity' en de sterkte (zoekruimte) neemt ...