Die stuitende arrogantie is kenmerkend voor zowel het bedrijfsleven als de politiek. Men stelt eenvoudigweg dat er geen privacyrisico is als gegevens X,Y of Z gedeeld, verzonden, opgeslagen of geanalyseerd wordt. Met andere woorden, zij bepalen wel voor u wat u moet beschouwen als een schending van uw privacy, en vinden dan maar tegelijkertijd dat als die gegevens niet privacygevoelig zijn u er geen bezwaar tegen kan hebben. Misschien is mijn data inderdaad niet privacygevoelig, maar wil ik helemaal Microsoft niet helpen met het verbeteren van hun product of dienstverlening omdat ik geen onbezoldigd medewerker wens te zijn. Misschien beschouw ik het delen van het kale gegeven dat ik Windows gebruik al als een schending van mijn privacy. Nu staat het Microsoft natuurlijk vrij om een OS te maken dat alles en nog wat verzameld en deelt, maar dat zou duidelijk en eenvoudig verteld moeten worden aan de klant. Dat moet ook op een zodanige wijze geformuleerd wordt dat het duidelijk is wat er daadwerkelijk ...