Aha... de Europese Commissie. Dat zegt genoeg. Volgens de regels van logica zou het niet mogelijk moeten zijn om binnen 3 maanden tot een verdrag te komen. De VS heeft zich de afgelopen 14 jaar opgesteld volgens het beproefde principe: "Playing Chicken" (https://en.wikipedia.org/wiki/Chicken_%28game%29). Een verdrag is nu juist iets waar beide partijen toenadering zoeken (maar dus niet met die snelheid), en bovendien een sterke neiging om zich misschien naar de letter nog wel aan afspraken te houden maar die in ieder geval naar de geest te schenden. Safe Harbor was een schaamlap, een statement dat organisaties in de VS zich (gedeeltelijk) aan de regels van gegevensbescherming zouden houden, en tegelijkertijd de voordelen hebben van dat niet doen. Tegelijk is al een tijdje bekend dat van de Europese instellingen de Europese commissie mensenrechten op de laagste prioriteit zet ten aanzien van de anderen, veel meer dan ethisch of zelfs in de relatieve belangen van Europese en VS burgers (rechtsgelijkheid en ...