Ik ben eens plotseling, onverwacht op de intensive care afdeling terechtgekomen en heb 2,5 weken in het ziekenhuis gelegen. Daarnaa naar huis gestuurd, zonder enige nazorg of thuiszorg. Herhaalrecepten bij doktersassistente (kan makkelijk, telefonisch) en geen zinnig woord van huisarts zelf gehoord. Heb een flink aantal weken/maanden maar wat aangerommeld, en me geheel gericht op eten, drinken en "opkrabbelen". Echt waar, de eerste keer dat ik dacht, "had er niet enige vorm van revalidatie moeten zijn, had ik daargeen informatie over moeten krijgen?" was meer dan een half jaar later, bijna een jaar later. (terzijde, ja, dit was in Nederland) Ik zou in die periode nooit gedacht hebben aan het checken van welke berichtenbox dan ook! Maar mijn papieren post heb ik allemaal gezien en allemaal gekregen en zo nodig beantwoord. Maar goed, ik denk dat ik de enige ben die zoiets is overkomen, en zulke dingen gebeuren verder met niemand. Met één geval kunnen ze uiteraard geen rekening houden, toch? Dat begrijp ik ...