Rond 2006 is aangetoond hoe slecht het bestuur en het volk bleken te snappen wat de essentie van democratie is. Thorbecke draait zich in zijn graf om als hij te horen krijgt dat er in 2007 het werkstukje met 'de acht waarborgen van het verkiezingsproces' door het landsbestuur is opgetekend om nog enig besef te krijgen wat de basis is voor een democratisch verkiezingsproces. De grondwet en kieswet voorzien volledig in het juridisch waarborgen van de democratie. Vervolgens komt er een commissie ondemocratisch geselecteerde wijzen die spoorslags stelt dat het meest zwaarwegende het uitbrengen van een stem zou zijn en al het overige als transparantie of stemgeheim van minder belang, met als redmiddel de stemcomputer. Er volgen nog wat schriftelijke meningen van lagere besturen die democratie maar omslachtig en tijdrovend vinden en de volksvertegenwoordiging komt met een wetsvoorstel om de stemcomputer in te voeren zodat zo veel mogelijk stemmen tellen. Snel, goedkoop en met zo veel mogelijk 'democratische' ...