Sophie in't Veld wijst er terecht op dat tegelijk de vrijwillige uitwisseling van gegevens over bekende verdachten een te vrijblijvende afspraak is. Concullega Judith Sargentini geeft wat mij betreft terecht aan: "De miljoenen die voor de nationale PNR-systemen worden uitgetrokken steekt zij liever ''in iets dat bewezen wat oplevert: betere Europese samenwerking tussen politie- en justitiediensten''." Ik begrijp de obsessie met deze lijsten niet echt. Voor de VS kan ik me er nog iets bij voorstellen, voor de overgrote meerderheid van de wereld is dat land nu eenmaal redelijkerwijs alleen via de lucht te bereiken (OK, ook via Canada). Maar Europa... Het heeft landgrenzen. Het is maar 15km van Marokko verwijderd. De overgrote meerderheid van de reizen binnen de EU is niet eens via de lucht. Voor eventuele profiling zie ik ook de meerwaarde niet in verhouding tot het feit dat de genoemde gegevens toch al opgeslagen zijn om bepaalde diensten te kunnen leveren. Dat geldt ook voor maaltijdvoorkeuren, hoe kan je ...