Alleen is privacy onderdeel van je veiligheid en veiligheid onderdeel van je privacy. Als men de discussie maar blijft voeren vanuit het idee dat het om een tegenstelling gaat geeft men er blijk van iets heel fundamenteels niet begrepen te hebben, en dat vind ik een slechte basis voor vertrouwen. Als ik verminkt uit een aanslag kom, of een van mijn naasten dat overkomt of er niet meer is, of als ik of een van de anderen met een dijk van een posttraumatische stressstoornis verder moet zien te leven, dan is dat een duidelijke inbreuk op onze persoonlijke levenssfeer, en dus op onze privacy. Omgekeerd heb je geen veilig leven als je geen privacy hebt. Als je voortdurend bekeken wordt word je gek, zoals twee tv-makers hebben ondervonden die voortijdig stopten met het permanent laten meekijken door televisiekijkend Nederland. Het voortdurend meekijken met je doen en laten door veiligheidsdiensten rukt natuurlijk geen ledematen af, maar er bestaat zoiets als een 'chilling effect'. Als je weet dat je in de gaten ...