Dit illustreert treffend het grote probleem met het principe van een "trusted third party": Om dat systeem te laten werken moet je die derde partij vertrouwen, maar het is vrijwel onmogelijk om te bepalen of ze te vertrouwen zijn of niet. Je kan alleen afgaan op de reputatie of je onderbuikgevoel. Symantec had altijd een goede naam, ik weet niet of dit een slimme zet van ze is, maar heel Symantec un-trusten is geen realistische optie, daarvoor zijn ze te groot en hun certificaten te veel gebruikt. In de lijst met vertrouwde partijen in de gemiddelde browser staan echter nog wel meer partijen waarvan ik nauwlijks kan vaststellen of ze wel of niet te vertrouwen zijn, maar waarvan mijn onderbuikgevoel zegt dat ik ze niet zou moeten vertrouwen, zoals Chungwha Telecom uit China, Turktrust uit Turkije, de Nederlandse Staat, en een hele partij Zuid-Oost Aziatische en Zuid-Amerikaanse telecom- en postbedrijven. Het is goed dat er aandacht wordt gevraagd voor dit specifieke geval, maar het staat niet op zichzelf ...