Ongeacht of iemand nu minister, ceo of een andere leider is; op het moment dat iemand in die positie voor publiekelijk de eigen verantwoordelijkheid met modder op een ander gaat projecteren dan is er iets mis op die positie. Als dat ook nog in een setting plaats heeft waar geen kritische tegenvragen worden gesteld dan is de setting dat een leider een poging doet om een niet zo kritisch sentimenteel publiek te beinvloeden over de rug van een zondebok. Om een boodschap over te brengen kan je het beste zo dicht mogelijk bij de waarheid blijven en die zit waarschijnlijk in die zin over positieve revolutie en een monster. Ieder communicatiemiddel brengt zowel een positieve als negatieve bijdrage. Het is niet het een of het ander. Hoe toegankelijker het medium hoe groter de uitschieters. Maakt dat het medium slecht? Nee. Maar je zou je op zijn minst de vraag kunnen stellen hoe het komt dat er pas achteraf door politici vragen worden gesteld over een verdienmodel en het effect daarvan. En waarom die vragen dan op ...