Opmerkelijk dat de weerstand hiertegen ten aanzien van de praktische en economische onhaalbaarheid hier nauwelijks een rol speelt. De Blackberry jarenlang de telefoon voor de zakenman en politicus die vertrouwelijke gesprekken moest kunnen voeren, die door o.a. India werd verboden, omdat Blackberry weigerde een achterdeur sleutel aan India te geven. De huidige mogelijkheden op de mobiele telefoon, om door middel van versleuteling, zonder dat het gesprek kan worden afgeluisterd met elkaar te voeren, is per definitie een vorm van schijnveiligheid, zolang de broncode van de versleuteling niet openbaar is. En is het technisch niet veel eenvoudiger om een klein stukje software in de telefoon van het doelwit te plaatsen, die de eigen woordgebruik van de telefoon gebruiker voor de versleuteling opvangt, en op een geheime plek in zijn telefoon opslaat. Hetzelfde geld voor het woordgebruik van de andere partij, die op het moment dat het als gewone taal in de oren van de gebruiker komt eveneens in het geheim wordt ...