De knel zit voor mijn gevoel ook in het verplichte. Toegang tot recht is een mensenrecht, net als gelijke rechtspraak. Er is geen enkel beginsel dat zegt dat een van beiden alleen voor mensen met een specifieke communicatiemethode is. Deze hoort voor mijn gevoel thuis bij de kwestie rondom de vingerafdrukken in paspoorten, waarbij de totale optelsom van de inbreuk op de kwaliteit van leven bij weigering ronduit draconisch te noemen is. Daarbij zit ook de knel dat verplichting, zoals bij de OV-slipkaart, maar al te gemakkelijk tot complacency kan leiden. Marktwerking is al genoemd en als je met de voetjes kan stemmen is dat een heel sterke incentive tot een goed product. Tucht vanuit de overheid naar grote organisaties toe is een goede tweede om een bepaalde kwaliteitsstandaard hoog te houden. Dat laatste raakt voor mij aan een artikel, ook vandaag, uit nrc.nl, dat nog eens aangeeft dat de overheid in het algemeen zichzelf een andere taak heeft toegemeten. "Zo rigoureus als de overheid haar rol als bewaker ...