Of je dit als partner kunt doen weet ik niet, maar bij een waandenkbeeld kan challengen wel wat helpen, bijvoorbeeld eens meegaan in het idee en proberen samen te bedenken waarom de familie dat nou precies zou doen, en hoe dan, en wat ze dan met die gegevens gaan doen, en waarom dat erg is. Heeft de familie echt de tijd om dat de hele dag te doen? En dat kunnen ze er dan allemaal mee? Wat is het voordeel dat ze eraan ontlenen? En wat is het nadeel voor je partner? Het zou wat inzicht geven in de gedachtenstroom van je partner en dat kan een aanwijzing zijn of het om echte waanzin gaat, of dat er ook wel wat nuchterheid tussen de stress zit. Iets als voodoo is gebaseerd op suggestie en werkt heel krachtig. Dus als je partner overtuigd is dat je familie afluistert, dan zal hij of zij alleen maar bewijzen daarvan zien in het dagelijkse leven ("zie je wel, ik mis nu de bus omdat ze wisten dat ik die bus wilde nemen en ze hebben de buschauffer omgekocht") en afhankelijk van hoe ver dat gaat, moet je toch wel ...