Pieter Cobelens komt over als simpel in denken. Het land moet verdedigd worden door militairen en die horen volledige vrijheid te krijgen om hun taak uit te voeren. Je zal hem niet snel wetgeving of rechten voor burgers horen prijzen. De burger lijkt ondergeschikt aan de rol van de militairen. Het is zijn goed recht om een mening te hebben en ook nog goed betaald te krijgen om in de geliefde schijnwerpers te staan. Het ontbreekt na die betaling wel stelselmatig aan nuance en inhoud. Cobelens is al jaren met pensioen en is duidelijk inhoudelijk niet met de tijd mee gegaan. Hij kent een paar nieuwe toverwoorden waar hij nut in ziet zoals databases, big data, camerabeelden en biometrie. Hij mengt dat met onderwerpen waar hij wars van is, zoals privacy en speelt dan in op angst om zijn publiek te laten volgen. Wat hij stelselmatig negeert is dat militairen een van de vele beschermers zijn. Dat beschermen ook betekent dat je de wetten en rechten van de burgers respecteert en niet aantast voor je eigen belang. En ...