Het is overigens wel een heel fraai voorbeeld van hoe restrictieve wetgeving met name de onschuldige, goedwillende burger treft. Die worden geconfronteerd met extra controles (wat ook weer belastinggeld kost), administratieve lasten en een beperking van de burgerlijke vrijheden (al was het maar door het chilling-effect van weten dat de overheid controle op je wil uitoefenen). De criminelen ondertussen laten zich er niet door tegenhouden en breken gewoon de wet (shocking!) en nemen eenvoudige, doeltreffende maatregelen die alleen tegen te gaan zijn met nog meer restricties, administratie, lasten en controles. Want wat ga je doen als iemand twee mobiele nummers op z'n naam heeft staan? Of drie? Bij iedereen een agent langs sturen om te vragen of ze die nummers hebben voor de kinderen, om zakelijk en prive gescheiden te houden, of voor criminele doeleinden? Hetzelfde verschijnsel gaat op voor andere zaken, zoals een mogelijk verbod op sterke encryptie. De gewone, onschuldige burger is het haasje. Oh, er ...