Hoewel ik de bezwaren vanuit het 'nee' kamp begrijp, kan ik me er niet in vinden. Ja, het is afgedwongen solidariteit. Ja, je kan stellen dat het haaks staat op het recht op lichamelijke integriteit of zelfbeschikkingsrecht. Maar dat is vooral op papier. In de praktijk is het namelijk niet zo dat de overheid al je organen opeist. Er is slechts een kleine handeling nodig om dit te voorkomen, mocht je toch bezwaar hebben. Op papier dus bezwaar, in de praktijk stelt het vrij weinig voor. Daarbij zijn er weldegelijk waarborgen in de wet opgenomen die bijvoorbeeld regelen dat een arts in overleg met nabestaanden een eindbesluit neemt. Hoewel je hoog en laag kan springen om te betogen dat deze wet een schending van je zelfsbeschikkingsrecht is, vind ik dit persoonlijk een flutargument. Voor zover je hier al van kan spreken, betreft het het zelfbeschikkingsrecht van een overledene, met mogelijk de middelen (organen) om anderen te redden, tegenover het leven van iemand op een wachtlijst. Ik hoop dat velen met mij ...