Was het maar zo simpel als voorstanders roepen. Organen horen bij de persoonlijkheid van een mens en sterven is een proces dat niet vergelijkbaar is met het uitzetten van een zaklampje. Van darmen is al aangetoond dat ze een enorm deel van het zenuwstelsel omvatten en van invloed zijn op de processen in de hersens. Met zijn hart, zintuigen en ledermaten kan een persoon een speciale band hebben, die alleen maar sterker wordt naarmate iemand zonder kwalen ouder wordt. Organen zijn een deel van iemand zijn persoonlijkheid. Een lichaam "uit elkaar trekken" terwijl iemand nog niet helemaal dood is, is gewoon barbaars, zeker als iemand daar niet expliciet ja op heeft gezegd. Daarnaast meng je de ene persoonlijkheid met die van een ander, wat bevestigd wordt door ontvangers die vaak van karakter veranderen. Voor nabestaanden wordt het er ook niet rooskleuriger op omdat de ontvanger anoniem blijft en dus een patiënt met longkanker kan zijn die in de recovery alweer zijn eerste peuk opsteekt. Of de ontvanger een ...