We hebben met een overheid/politiek te maken die aan de ene kant verwacht dat burger volop participeren (op school, in de buurt, als verpleger voor buren of familie), naast een voltijds baan voor alle volwassenen. (ideaalbeeld). Aan de andere kant wil deze overheid/politiek dezelfde burger niet horen als het om zaken gaat die die burger direct aangaan. (tap-statistieken, sleepwet, inspraak/referendum, en ja: de donorwet). Zaker zijn dan te complex om uit te leggen, te gevoelig, etc, etc. We hebben nu de situatie dat de mensen in de Tweede en Eerste Kamer op eigen gezag mochten stemmen (partij-discipline werd niet afgedwongen omdat het om een pricipiele zaak ging). Maar blijkbaar niemand in die ivoren toren kwam op het idee dat dit dan misschien door de gehele bevolking besloten zou moeten worden? Of op zijn minst dat er een brede maatschappelijke discussie gevoerd zou moeten worden door alle geledingen van de samenleving heen, voordat je een handjevol mensen (verhoudingsgewijs) voor al die 17 miljoen ...