Toch hebben heel veel mensen subtiel het gevoel dat ze geleefd worden, dat het niet uitmaakt wat ze kiezen. Het is natuurlijk niet zo absurd als ik laatst hoorde van een Venezulaanse process engineer, die uit het tot op het bot corrupte Bolivariaanse paradijs naar de Verenigde Staten was gevlucht en daar nu werkte en nu Europa bezocht als toerist. Ik wenste hem en zijn echtgenote een welgemeend "Con Dios". Schandalig dat het Vaticaan niet kan zorgen dat er tenminste nog heilige hosties zijn voor de communie gelovigen daar. In het Vaticaan, daar waar het goud van de muren druipt, moeten in Venezuela deze mensen honden, katten en ratten eten. Neen in ons landje (of deel van de EU liever gezegd) hebben we ons lot zelf verkozen. Ook "Pinokkio" had niets te kiezen aangaande de opheffing van de dividend belasting, teminste hij weet zich dat zelfs niet meer te herinneren. Ik kan vaak niet kiezen. Niet als ik geen Round-up van Bayer/Monsanto wil, als ik geen kwalijke generieke geneesmiddelen wil, die niet ...