De etiquette vinden nu juist hun kracht doordat ze gedaan worden zonder te worden opgeschreven. Het is een etiquette (etiket) dat als het ware op mensen zit geplakt waaruit spreekt "Kijk, zo doen wij dat hier, en om erbij te horen kun je je maar beter ook zo gedragen of een bepaalde handeling ook zo doen." Daar zit een beleefdheidsvorm bij inbegrepen, namelijk dat je het niet keihard opschrijft/voorschrijft voor een ander, want doe het a.u.b. niet omdat het moet, maar uit beleefdheid. Mondeling vertellen kan nog net. Beleefdheid zit hem er bovendien in dat je nadoet hoe een ander het doet. In bijv. een land als Japan is dat heel sterk, zij doen exact na wat hun meedere doet. Neemt deze een slok koffie dan doet de rest dat ook. Puur beleefdheid: het spiegelbeeld proberen te zijn van degene die het over je te zeggen heeft, dat wil zeggen: zoals u het doet is het goed. Want iemand tegen de haren instrijken daar win je die ander niet mee. Dan mag je het zelf doen en dat gaat meestal van kwaad tot erger: ...