Door Balder: Het klinkt voor mij zo: Ik ben oud genoeg om een deel van mijn jeugd nog te hebben doorgebracht zonder tv in huis, toen een zwartwit-tv, jaren later een kleuren-tv. We zagen op Amerikaanse tv-series dat er mensen waren die een tv met een afstandsbediening bedienden, en vonden het idee absurd, je kan toch gewoon even opstaan om aan de knoppen te draaien? Dat er tv's zouden komen met knoppen die alleen nog maar op de afstandsbediening zitten kwam niet bij ons op. En als je dan voor het eerst een tv had waar een afstandsbediening bij zat bleek je er ongeveer meteen aan gewend te zijn om het zo te doen. Toen mobiele telefoons in opkomst waren vonden we het absurd dat er mensen waren die hadden afgesproken en door de telefoon elkaar naar de juiste plek bleven praten terwijl ze elkaar al konden zien. Om het zodra je zo'n ding had zelf ook wel eens te doen. En dan de overgang van iemand die op straat in zijn eentje hardop praat duidelijk als een verwarde persoon herkennen naar meteen aan een handsfree ...