Want wat nou als je de genendata corrumpeert? Men kan beter de vraag stellen hoe dat te vermijden is. Daarvoor worden bestaande oplossingen uit de wiskunde, informatica en fysica toegepast. Ook binnen de bio-informatica databases wordt cyclic redundancy check (CRC) checksums toegepast, om op harde schijven onstane fouten t.g.v. bitrot te herstellen. https://en.wikipedia.org/wiki/Cyclic_redundancy_check De op de moederborden toegepaste chipsets moeten bovendien een error-correcting code (ECC) RAM geheugen toepassen, om dezelfde redenen. Computerchips zijn ook gevoelig voor kosmische straling. https://en.wikipedia.org/wiki/Error-correcting_code De DNA gegevens voor zeer langdurige opslag worden op read-only optische schijven gezet, en dan geen goedkope CD-roms maar speciaal voor dit doel ontwikkelde optische disk systemen. Vervolgens zet je de hele data opslag in ondergrondse, als clean-room geconditioneerde betonnen bunkers die tevens als een Faraday-kooi zijn geconstrueerd. En dat alles minstens in ...