Volgens topic: "Het gaat om biometrisch materiaal wat onafhankelijk van de wil van verdachte bestaat en wat zonder zijn medewerking zou kunnen worden verkregen (hetgeen in geval van ontgrendeling van de telefoon door een wachtwoord anders is)." Dit is natuurlijk wel een cruciale opmerking die de rechterlijke uitspraak vergoelijkt. De vraag is alleen nog wel of dit in deze case het geval is. Ik kan me nl. voorstellen dat er eventueel situaties kunnen voorkomen waarbij dit niet opgaat. Iemand draagt bijv. continu een vingertopcondoom. Of de sensor beschikt over een dermate geavanceerde technologie dat neppen met een vingerafdrukkopie zomaar niet gaat. Of men moet inloggen met vingerafdruk én een pincode, terwijl bovendien de verdachte gegevens op de smartphone op een alternatieve manier niet zomaar zijn te hacken. Ik moet wel zeggen: meestal is dit niet aan de orde hoor, maar zeg nooit 'nooit'! Als er zoiets aan de hand zou zijn ligt een hoger beroep voor de hand. Belang van de zaak? Ja, hoela, heeft er ...