Je hebt fake, en je hebt fake. Als ik mezelf Pietje Puk wil noemen weet iedereen dat het een nom de plume is. Je kan zeggen, dat is "fake", en dat doet bijvoorbeeld facebook ook. "Niet je echte naam, mag niet!" maar dat is eigenlijk heel raar. Zeker in de VS, vergelijk de namen onder de artikelen in wat ook wel The Federalist heet. Zodra je jezelf voordoet als een bestaand iemand, echter, dan is dat een hele andere orde van "fake". Het is dus wel handig die uitelkaar te houden. Zeker als de eerste verbieden de tweede in de hand werkt. Want er zijn altijd mensen die reden hebben om niet hun enige geboortecertificaatsnaam met de hele wijde wereld te willen delen. Bijvoorbeeld omdat je Cornelis Heuckeroth heet. Maar zelfs in die tweede categorie zitten uitzonderingen. Satire is er eentje. Zo waren daar Koot en de Bie die allerlei typetjes neerzetten, waaronder Bram Peper. Die op zijn afscheid als burgemeester als zijn eigen Koot en Bie-typetje opkwam. Was hij nou fake, of toch echt? Maakte hij zichzelf nou ...