Wat dit hele verhaal mede triest maakt is dat de security verantwoordelijken weten van de risico's en zij hier graag iets aan willen doen. Echter de openbare aanbestedingen worden zo opgesteld dat de goedkoopste (deel-)oplossingen -geen slechte oplossingen maar wel een gedeeltelijke oplossingen- worden aangeschaft in plaats van een integrale security oplossing. Het UWV neemt dus willens en wetens een risico, dit vaak tegen het advies van hun eigen security medewerkers. Dat deze integrale oplossingen duurder in aanschaf zijn, is evident, echter het inzicht om significant veel meer in security te willen investeren is nog niet aanwezig bij veel organisaties. Bij het UWV is het niet veel beter of slechter dan bij de meeste andere organisaties. (de meeste verzekeringen, banken, hogere onderwijsinstellingen hebben het beter geregeld). Het security besef moet nog heel wat stappen maken in veel organisaties. Dus voorlopig moeten we datalekken bij overheidsinstanties, zorgverleners en een heleboel commerciele ...