Door Anoniem: Het cc en bcc gebeuren is nageaapt van de manier van memo's sturen op papier zoals dat ging in de 90'er jaren. Elke ontvanger van een (papieren) kopie van de memo kon zien wat de namen waren van de andere ontvangers. Waarom was dat toen geen probleem en nu wel? Een korte oefening om je te laten begrijpen waarom het toen geen of bijna geen probleem was: 1. Download eens een memo-template voor je tekstverwerker. 2. Open een nieuw document gebaseerd op deze template. 3. Maak hier een printje van (een leeg voorbeeld) 4. Ga nu 2000 namen in typen in het aan- en cc veld van deze memo. 5. Maak hier nu 2000 printjes van. (Hoeveel pagina's is 1 exemplaar?) 6. Verstuur deze 2000 printjes per (interne) post. (Je mag stoppen zodra je vingers beginnen te verkrampen) Ter beeldvorming: Stappen 4 en 5 zouden decennia geleden 2000 los getypte documenten (van 10-tallen pagina's) geweest zijn. En dat op een analoge typemachine, met een veel zwaardere aanslag. Dit is de reden waarom dit vroegen (bijna) niet ...