Als je zoekt naar de geschiedenis van de Telegraaf, en hun positie in "onvrijwillig gevolgd worden", dan zitten daar episodes bij die je liever niet zou weten. Dat daarna het zelfde blad de "grootste krant van wakker Nederland" is nog minder leuk om je te beseffen. Daarna kwamen de jaren '60 en '70. En een groot vertrouwen dat de mensen "zelf wel in staat zouden worden om hun eigen mening te vormen". De bagger die daarna is ontstaan, door die volks-zelfoverschatting, daar kijk je alle dagen tegenaan. Zodra je de gordijnen open doet. Als je voor een dubbeltje geboren wordt, dan word je nooit een kwartje weet je? Dat geldt ook voor de Telegraaf. Nooit geboren voor een kwartje. Ik zei het in de jaren '70 al, als ze met die krant stonden te leuren op een huishoudbeurs, of braderie. En ze vroegen, "Kent u de Telegraaf meneer". Dan zei ik ja, ik heb hem ooit eens gelezen. Dus ik ken ze allemaal. In mijn later leven heb ik er zo meer blind zien worden. Die dachten niet meer te hoeven zien. Omdat ze toch de ...