Windows <-> Linux, Linux <-> Windows, Windows <-> Linux, Linux <-> Windows, Windows <-> Linux, Linux <-> Windows. Eind 2018 dacht ik: "Zou het eindelijk beteren?" Neen, het is nu eind 2019 en het zeurt maar door als een chronische kwaal. Op een doorsnee kunstbeurs hoor je aanhangers van diverse kunstenaars niet zo gebrouilleerd tegen elkaar kiften. Ik kan er de vinger maar niet opleggen waarom dit met software - feitelijke gebakken lucht: zonder een potentiaal is het: 'as dead as a doornail' (Dickens) - wel zo is. Ben ik een uitzondering? Ik vermoed van wel. Ik gebruik Windows 10 als het mij uitkomt, Linux 19.01 idem en Mac Os 10.13.2 idem (niet thuis) Nu wordt ik scherp: Ik bezit blijkbaar de intelligentie om het beste te zien in wat al deze OS'en afzonderlijk bieden en mij dáárop te richten als ik ermee werk. Het is gereedschap. Geen statussymbool, en hoewel de auteurs dat ons aanpraten negeer ik dat eindeloze reclamestuntje stoïcijns. Wel, dan sluit ik nu mijn Linux af en ga zo dadelijk verder op ...