Door Anoniem: Bij zo iets moet je je ook afvragen of het ‘slachtoffer’ ook niet onderdeel is van de hack bende. Zo naïef dat bestaat bijna niet. Daar moet hulp van binnenuit de deal achter zitten. De hack is dan een dekmantel voor het complot. Die theorie vond ik mogelijk voor de Pathé 'hack' (directie team wordt gevraagd door de 'franse baas' om geld over te maken voor grote geheime overname, zo geheim dat ze via gmail moeten communiceren en niks navragen). Hier vind ik het Twents musuem net wat minder 'verwijtbaar naief' - ze waren een tijd echt aan het communiceren met de echte wederpartij, en dan komt het moment om de aankoop financiëel af te handelen, en dan springen scammers die al een tijd meelazen in de conversatie. Dat is best moeilijk herkenbaar. Ik kan me ook zo voorstellen dat dingen als een grote website waarop het echte rekeningnummer staat helemaal niet aanwezig hoeft te zijn in de kunsthandel. (of andere exclusieve B2B handel). Zelfs telefonische verificatie is tricky - stel dat de ...