Het vervelende is dat, eenmaal aware, je onvermijdelijk tot de ontdekking komt dat: 1. Er nogal wat mankeert aan de beschikbare mogelijkheden om deze awareness ook daadwerkelijk om te zetten in een afdekkend programma van (zelf-) bescherming. Feitelijk ben je gelimiteerd tot die zaken waar je niet afhankelijk bent van derden. 2. Pogingen om tot betere bescherming te komen onvermijdelijk verzanden in een eindeloze "kastje-muur" tragedie. Overigens zijn het meestal bij lange niet de criminelen die de schade veroorzaken waar ik het meest bang voor ben. De schade waar ik bang voor ben is de immateriële schade, citerend uit overweging 85 AVG als voorbeelden: "beperking van rechten, discriminatie, en reputatieschade", plus het haast onvermijdelijke Computer Zegt Nee syndroom. Deze schade wordt uitsluitend veroorzaakt door het totale gebrek aan adequate middelen om de foutieve informatie als gevolg van ID-fraude vlot en afdoende hersteld te krijgen door de organisaties zelf. Simpel gezegd, enige "oplossing" van ...