Mijn eerste reactie gaat met 16:41 mee, "moet dit nu echt?" Mijn tweede reactie, aannemende dat het echt moet, en zonder erg hard na te denken, is dit: Zou een "electronisch werkbriefje", gesigneerd door een "vertrouwde sleutel" iets zijn? Dat kan zo simpel zijn als een bestandje op een USB-stick, maar als het klein genoeg is past het ook wel in een QR-code of zelfs de data-ruimte van een (NFC- of contact-)chipkaart. De signatuur maak je met de privésleutel waarvan de werkmachines de publieke sleutel kennen waarmee ze de "werkbriefjes" valideren. Het hoe precies wordt vrij snel ingewikkeld alnaargelang je allerlei aannames doet. Bijvoorbeeld, hoe weet je nu of die machines allemaal de gelijke tijd beschikbaar hebben? Waarschijnlijk weet je dat niet. En als niet, dan kun je geen kloktijden in je werkbriefje gebruiken, maar bijvoorbeeld wel "tot zoveel uur na eerste gebruik", mits de interne klok het een beetje doet. Je huiswerk voor deze oplossing is je inlezen in hoe publieke sleutel- aka asymmetrische ...