In het Engels heet zo iemand een "confidence trickster". Hij doet net of hij jou vertrouwt dus verwacht hij dat jij hem ook vertrouwt. Merk op dat kopietjes identiteitsbewijs en bankpas(!) volstrekt irrelevant zijn voor een transactie.* Dus je kan eigenlijk wel zeggen dat iemand die ongevraagd daarmee aan komt zetten en/of jou erom vraagt eigenlijk per definitie een oplichter is. Op z'n minst niet geïnteresseerd in eerlijk zakendoen want houdt zich bezig met zaken die niet relevant zijn voor de verkoop. Toch gaan keer op keer weer mensen het schip in, want we zijn eigenlijk best goedgelovig met z'n allen. En dat de techniek nog best wel ingewikkeld is en vooral erg ondoorzichtig voor de meeste mensen helpt ook niet. * Hier heeft de overheid ons geen dienst bewezen door het ding in te voeren en voor steeds meer dingen als voorwaarde te stellen; zo maak je dat als burgers dat onderling doen dat een signaal van "officieel, serieus" gegeven wordt, waar oplichters dan weer handig misbruik van maken. De ...