De apparaten werden vervolgens doorzocht, waarna gescande documenten van het DHL-pakket aan het advocatenteam van de verdachte werden verstrekt. Dit is slordig geschreven. In het origineel is (een beetje) duidelijker dat het (kennelijk) gaat om kopietjes van documenten uit het pakket. Maar aangezien de crux is dat er electronische apparaten in zaten blijft het de vraag waar dat met die "gescande kopietjes van documenten" nu helemaal over gaat. Alleen het versturen van een pakket naar een advocaat maakt het nog niet geprivilegieerd, aldus de rechter. Wat is dan wel het criterium? Die stelde daarnaast dat de kans zeer klein is dat de Amerikaanse overheid op de apparaten enige verdedigingsstrategie van de verdachte zal aantreffen. Dus er moet een verdedigingsstrategie op staan, en advocatenadvies inwinnen om er een te formuleren telt niet? Mischien moet je dan maar zulke pakketjes versturen met een document "STRATEGIE: WINNEN" erop. Valt het dan wel onder de "attorney-client privilege"-regels? Hoe dan ook, ...