Prima uitleg van Kelly Xolphin, die wel de vraag kan oproepen waarom je erop zou kunnen vertrouwen dat het digitale certificaat [x], en dus de digitale handtekening, is van de persoon van wie je denkt dat deze is. [x] Meestal meegezonden als onderdeel van het PDF-bestand, met in dat certificaat onder meer eenduidig identificerende gegevens, plus de public key, van de ondertekenaar (maar natuurlijk niet de bijpassende private key - die de ondertekenaar strikt voor zichzelf moet houden). Daarnaast gegevens als geldigheidstermijn, gebruikdoel van het certificaat en nog meer "metadata". Een digitaal certificaat zelf is, net als een digitaal ondertekende PDF, ook een bestand (klein, tot op heden zelden groter dan 3000 bytes) met eveneens een digitale handtekening. Die handtekening is gezet door de certificaatuitgever, nadat deze op meer of minder grondige wijze heeft vastgesteld dat de aanvrager (de latere ondertekenaar van de PDF): 1) Is wie hij zegt dat hij (m/v) is, op basis van de in het signing certificaat ...