Door Anoniem: Door Anoniem: Door Anoniem: Door Anoniem: Vertaling : omdat het strafrechtelijke pad waar ik als MinJ&V voor verantwoordelijk ben (aangifte , opsporing, vervolging) ernstig faalt gooi ik het probleem over de muur naar het slachtoffer om zelf via het civiele pad (dagvaarding, kantonzaak, deurwaarder) op te lossen. En waar geen geld is, kun je ook niets terug krijgen. (daarom worden ezels gebruikt) Alleen maar gedoe, kosten (wie gaan die betalen?) en je moet maar zien of je wat "terug" krijgt. Het zou natuurlijk ook kunnen dat als die ezels daadwerkelijk worden geconfronteerd met de gevolgen van hun handelen, ze zich plotseling ineens wel herrinneren wie het was voor wie ze werkten... of dat nieuwe gevallen zich realiseren dat als ze zo iets doen zonder te weten voor wie, ze er dan zelf mee blijven zitten. Wat schiet de eiser daar mee op. Een kale kip kun je niet plukken. Dat denk je. Maar als je een vordering op iemand hebt en je zet dat door dan kun je het zo'n kip nog behoorlijk lastig ...