Ik vind de uitspraak nogal onlogisch. De Hoge Raad focust op het authenticatiemiddel, terwijl de inhoud van de telefoon leidend moet zijn. Bovendien geeft zij er blijk van weinig inzicht in de rechtsgeschiedenis te hebben waarom het nemo tenetur beginsel er is. Om met het eerste te beginnen, ze geven zelf aan dat het resultaat van het ontgrendelen of dat per wachtwoord of biometrie is, hetzelfde is. Het gaat om dat resultaat en of verdachte gedwongen kan worden dat resultaat te bewerkstelligen, het middel doet er niet toe, dat hoort neutraal te zijn. Wat betreft het resultaat. Waarom is het beginsel er eigenlijk? Omdat de gedachten en uitspraken van iemand een kwestie apart zijn. Het schept een beeld over diens gevoelens, maar dat beeld is zelfs met heel veel uitspraken onvolledig en voor interpretatie vatbaar. Karaktermoord en het opvatten van losse opmerkingen als 'bekentenis' komt dan heel dichtbij. Als voorbeeld uit https://definitions.uslegal.com/n/nemo-tenetur-seipsum-accusare: The maxim nemo ...